چرا برخی گیاهان آپارتمانی سمی هستند؟
در اولین مرحله از شناخت انواع گیاه سمی آپارتمانی، ابتدا باید به این نکته توجه کنید که گاهی منظور از سمی بودن، ترکیبات شیمیایی گیاه است، گاهی ایجاد حساسیت توسط گیاه در برخی افراد و یا کودکان یا حیوانات خانگی است و گاهی نیز گیاه آپارتمانی ممکن است در اثر تغییر شرایط دچار آفات و بیماری شود و تبدیل به یک عامل بیماری و آلودگی در محیط گردد.
در ادامه دلایلی که عمدتا باعث سمی بودن یک گیاه می‌شوند را بررسی خواهیم کرد. در چنین شرایطی بهتر است این گیاهان را در خانه نگهداری نکنید و یا اگر گیاه فقط برای تعداد خاصی از حاضرین در خانه سمی است، مراقب آن ها باشید.
- ترکیب شیمیایی: برخی گیاهان آپارتمانی به دلیل حضور ترکیبات شیمیایی خاص در بخش های مختلف آن ها مانند برگ ها، گل ها یا ریشه ها قدرت سمی دارند. برخی از این ترکیبات می‌توانند برای انسان ها سمی باشند و در صورت بلعیده شدن یا تماس با پوست، عوارضی مانند تحریک، التهاب، حساسیت ها و حتی در برخی موارد مسمومیت جدی ایجاد کنند.
- آلودگی شیمیایی: گیاهان آپارتمانی ممکن است آلوده به مواد شیمیایی مضر باشند که در فرآیند پرورش یا تولید آن ها استفاده شده است. مثلا برای برخی گیاهان ممکن است در فرآیند کشت و پرورش از آفت‌کش ها، کود ها یا سموم دیگر استفاده شده باشد که می‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامتی افراد تاثیر بگذارد.
- حساسیت فردی: افراد به گونه ها و ترکیبات شیمیایی مختلف با حساسیت متفاوتی واکنش نشان می‌دهند. بنابراین، حتی گیاهانی که در اغلب افراد بی‌خطر هستند ممکن است برای برخی دیگر با حساسیت خاص، سمی باشند. واکنش های آلرژیک که به عنوان پاسخ به قرار گرفتن در معرض گیاهان آپارتمانی سمی بروز می‌کنند، می‌تواند شامل تنگی نفس، سرفه، عطسه، آبریزش بینی، خارش و تحریک پوست و چشم ها باشد.
- عدم توجه به نگهداری: برخی گیاهان آپارتمانی نیاز به شرایط خاصی از نظر نور، آبیاری و دما دارند. اگر این نیازها رعایت نشود، ممکن است گیاهان به دلیل کمبود یا افزایش غیرطبیعی مواد مغذی، آبیاری نامناسب، روشنایی ناکافی و یا تماس با مواد سمی و آفت ها و بیماری، خودشان تبدیل به یک عامل بیماری و حساسیت در محیط شوند.
در نهایت، برخی گیاهان آپارتمانی ممکن است در شرایط طبیعی سمی نباشند، اما در صورتی که تغییرات اساسی در شرایط پرورش آن ها به وجود بیاید، می‌توانند ترکیبات سمی تولید کنند. این تغییرات ممکن است شامل تغییرات در ترکیب شیمیایی مواد مغذی، رشد نامناسب، آلودگی محیطی و شرایط نامناسب دیگر باشد.
به طور کلی، برای جلوگیری از سمی شدن گیاهان آپارتمانی، مهم است که گیاهان را از منابع معتمد و مطمئن خریداری کنید، نیاز های آن ها را به درستی رعایت کنید، از استفاده از محصولات شیمیایی مضر در پرورش آن ها خودداری نمایید و در صورت بروز علائم حساسیت یا مسمومیت، فورا به پزشک مراجعه کنید. همچنین، مطالعه و استفاده از راهنمایی های مربوط به نگهداری و پرورش گیاهان آپارتمانی می‌تواند به شما کمک کند تا اگر گیاهی برای شما یا دیگر افراد خانه سمی است آن را تهیه نکنید و یا مراقب آن باشید.
انواع گیاه سمی آپارتمانی
در سال های اخیر، گیاهان آپارتمانی طرفداران بسیاری در میان مردم داشته‌اند و افراد بسیاری از انواع این گیاهان نگهداری می‌کنند. گیاهان سبز و زیبا هستند و همچنین تاثیر مثبتی بر کیفیت هوا و روحیه افراد دارند. با این حال، برخی گیاهان آپارتمانی می‌توانند سمی باشند و در صورت عدم اطلاع کافی ممکن است خطراتی داشته باشند. در این مقاله گل بیار، انواع گیاه سمی آپارتمانی را معرفی می‌کنیم و به نحوه تشخیص و مدیریت صحیح آن ها می‌پردازیم.
انواع گیاه سمی آپارتمانی شامل گونه های مختلفی می‌شود که احتمالا نام بسیاری از آن ها را تاکنون شنیده‌اید. میزان سمی بودن هر یک از این گونه ها متفاوت است و تماس با هر کدام ممکن است عوارض جانبی مختلفی داشته باشد. در ادامه با نام برخی از انواع گیاه سمی آپارتمانی آشنا می‌شوید تا اگر قصد خرید این گیاهان را دارید عوارض مربوط به آن ها را نیز بشناسید.
- فیلودندرون (Philodendron)
- سینگونیوم (Syngonium)
- سانسوریا (Sansevieria)
- پاپیتال (Common ivy)
- پتوس (Pothos)
- لیلیوم (Lily)
- کالادیوم (Caladium)
- دیفن باخیا (Dumb canes)
- اسپاتی فیلوم (Peace lily)
- تیلاندزیا (Tillandsia)
- خرزهره (Oleander)
- گل نرگس (Daffodil)
- زاموفیلیا (ZZ Plant)
- فیکوس الاستیکا (Rubber fig)
- آنتوریوم (Anthurium andraeanum)
- گل داوودی (Chrysanthemum)
- شقایق (Papaveraceae)
تشخیص انواع گیاه سمی آپارتمانی
تشخیص درست انواع گیاه سمی آپارتمانی بسیار مهم است تا بتوان به درستی از آن ها مراقبت کرد و خطرات آن ها را به حداقل رساند. در ادامه، روش هایی برای تشخیص گیاهان سمی آپارتمانی معرفی می‌شوند.
1-مطالعه و تحقیق: قبل از خرید هر گیاهی، تحقیق دقیقی درباره آن انجام دهید. اطلاعاتی مانند نام علمی گیاه، خصوصیات ظاهری، اصل و نژاد آن و همچنین میزان سمی بودن آن را بیابید. از منابع معتبر مانند کتاب ها، مجلات، وبسایت ها یا مشاوران متخصص در این زمینه استفاده کنید.
2-شناسایی نشانه ها: برخی از گیاهان سمی می‌توانند نشانه های خاصی داشته باشند که می‌تواند به تشخیص آن ها کمک کند. در ادامه برخی از نشانه های مهم را بررسی می‌کنیم.
- برگ ها: برخی گیاهان سمی برگ های سمی دارند که می‌توانند دارای خار های تیز، لکه های عجیب یا رنگ های خاص باشند.
- ساقه و گل ها: برخی از گیاهان سمی می‌توانند ساقه یا گل های سمی داشته باشند.
- بو: برخی از گیاهان سمی می‌توانند بوی خاصی داشته باشند که ممکن است نشانه‌ای از سمی بودن آن ها باشد.
در صورت مشاهده هر یک از این نشانه ها در گیاه، بهتر است از لمس آن خودداری کنید و با احتیاط با آن برخورد نمایید.
3-مشاوره از متخصصین: در صورت عدم اطمینان در تشخیص گیاه سمی آپارتمانی، بهتر است با متخصصین گیاهان آپارتمانی یا فروشندگان معتبر مشورت کنید. آن ها می‌توانند شما را در تشخیص و شناسایی گیاهان سمی راهنمایی کنند و نکاتی را برای مراقبت و ایمنی در استفاده از گیاهان آپارتمانی ارائه دهند.
4-استفاده از برنامه ها و منابع آنلاین: در دنیای دیجیتال امروز، برنامه ها و منابع آنلاین متعددی وجود دارند که می‌توانند در تشخیص گیاهان سمی به شما کمک کنند. شما می‌توانید با جستجوی نام گیاه مورد نظرتان در اینترنت تمام اطلاعات لازم در مورد آن را به دست آورید.
در نهایت، تشخیص گیاه سمی آپارتمانی نیازمند دقت و مراقبت است. در صورت شک و تردید، بهتر است از تماس مستقیم با گیاهان سمی خودداری کنید و در صورت وقوع هرگونه علامت غیرعادی بر روی بدن خود یا سایر افراد، به پزشک مراجعه نمایید.
مدیریت و مراقبت از گیاهان سمی آپارتمانی
با وجود سمی بودن برخی گیاهان آپارتمانی، با این حال با رعایت نکاتی می‌توان آن ها را در خانه نگهداری کرد. در واقع مزایای برخی از این گیاهان بیشتر از معایب آن ها است و اگر در برخورد با آن ها مراقب باشید مشکلی برایتان ایجاد نخواهد شد. در ادامه نکاتی برای نحوه نگهداری انواع گیاه سمی آپارتمانی معرفی خواهند شد.
- شناخت گیاه سمی آپارتمانی: ابتدا باید گیاهان سمی را به خوبی شناخته و شناسایی کنید. مطالعه و تحقیق درباره گونه های گیاهان سمی و خطرات آن ها برای سلامتی مهم است. بررسی نشانه ها و خصوصیاتی که ممکن است در گیاهان سمی وجود داشته باشد، به شما کمک می‌کند تا آن ها را از گیاهان غیر سمی تمایز دهید.
- مکان مناسب: انتخاب مکان مناسب برای گیاهان سمی ضروری است. گیاهان سمی باید در جایی قرار گیرند که به راحتی بتوانید آن ها را آبیاری کنید و در عین حال از دسترس حیوانات خانگی و کودکان دور باشند. همچنین، مطمئن شوید که گیاهان سمی به مقدار کافی نور دریافت می‌کنند و در دما و رطوبت مناسبی قرار دارند.
- آبیاری منظم: گیاهان سمی نیز مانند گیاهان دیگر باید به طور منظم آبیاری شوند. برای آبیاری آن ها باید نیاز های آبی هر کدام را به دقت بررسی کنید و بر طبق برنامه مشخصی به آن ها آب بدهید.
- رعایت ایمنی: همیشه در مراقبت و کار با گیاهان سمی ایمنی خود را در نظر بگیرید. از دستکش و لباس مناسب استفاده نمایید و از تماس این گیاهان با پوست و چشم خود جلوگیری کنید. در صورت تماس با گیاه سمی آپارتمانی، به سرعت دست ها را با آب و صابون بشویید و در صورت بروز علائم غیر طبیعی مانند حس سوزش یا خارش، به پزشک مراجعه کنید.
- کودکان و حیوانات خانگی: ممکن است گیاه سمی آپارتمانی برای کودکان یا حیوانات خانگی خطرات جدی‌تری نسبت به افراد بزرگسال و سالم داشته باشد. بنابراین حواستان باشد به طور کلی این گیاهان را در دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار ندهید.
تماس با انواع گیاه سمی آپارتمانی چه عوارضی دارد؟
انواع گیاه سمی آپارتمانی می‌توانند عوارض مختلفی داشته باشند. بخش های مختلفی از این گیاهان می‌تواند حاوی مواد سمی باشد، مانند برگ، گل، ساقه و ریشه. بنابراین باید به خوبی بدانید که دقیقا کدام قسمت گیاه سمی است. همچنین علائم می‌توانند در افراد مختلف به شکل های متفاوتی بروز کنند. در ادامه برخی علائم متداول برخورد با گیاهان سمی بررسی می‌شوند.
- آلرژی: برخی از انواع گیاه سمی آپارتمانی می‌توانند باعث بروز آلرژی در برخی افراد شوند. تماس با برگ ها، ساقه ها یا ریشه های گیاهان سمی ممکن است باعث تحریک پوست، خارش، قرمزی و تورم شود. در برخی موارد شدیدتر، ممکن است واکنش های آلرژیک شدیدی مانند آنافیلاکسی رخ دهد که نیاز به درمان فوری دارد.
- مسمومیت دستگاه گوارش: مصرف یا قرار گرفتن در معرض مواد سمی موجود در گیاهان سمی می‌تواند منجر به مسمومیت دستگاه گوارش شود. این عوارض می‌تواند شامل تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم و اختلالات گوارشی دیگر باشد. در برخی موارد شدید، ممکن است نیاز به مراجعه فوری به پزشک و درمان داشته باشید.
- عوارض تنفسی: برخی انواع گیاه سمی آپارتمانی می‌توانند مواد سمی را در محیط منتشر کنند. تنفس در نزدیکی گیاهان سمی ممکن است باعث تحریک مجاری تنفسی شود و عوارضی مانند سرفه، سردرد، عطسه و تنگی نفس را به همراه داشته باشد. در برخی افراد با حساسیت دستگاه تنفسی، ممکن است واکنش های شدید تنفسی مانند حملات آسم رخ دهد.
- عوارض چشمی: تماس مستقیم یا تماس با دست های آلوده به انواع گیاه سمی آپارتمانی می‌تواند باعث تحریک و التهاب چشم شود. عوارض این تماس شامل خارش، سوزش، قرمزی و تورم چشم هاست.
پس از تماس با گیاهان سمی آپارتمانی چه اقداماتی باید انجام شود؟
در صورتی که ندانسته و به روش های مختلف با انواع گیاه سمی آپارتمانی تماس داشته‌اید و دچار علائم آزار دهنده شده‌اید بر اساس شدت علائم و نوع گیاه بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید.
- قطع تماس با گیاه: در صورتی که هنوز در تماس با گیاه سمی هستید، سریعا آن را از خود دور کنید و دیگر به گیاه و حتی گلدان آن دست نزنید. همچنین اگر از طریق تنفسی دچار مشکل شده‌اید به سرعت گیاه را از محیط خارج کنید یا خودتان به اتاق دیگری بروید.
- شستشوی محل تماس: محلی که با گیاه سمی آپارتمانی در تماس بوده، مانند دست، صورت یا چشم ها را با آب بشویید. استفاده از صابون می‌تواند به کاهش اثرات تماس با مواد سمی کمک کند. برای شستشوی چشم ها ابتدا دست های خود را به خوبی با صابون بشویید و سپس چشم ها را با آب فراوان به آرامی ماساژ دهید.
- مراجعه به پزشک: در صورتی که علائم ماندگار و شدیدی مانند تورم شدید، تنگی نفس، سردرد شدید، تپش قلب یا ضعف عضلانی تجربه می‌کنید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید یا با اورژانس تماس بگیرید. نوع گیاه و میزان تماس را به دقت به پزشک توضیح دهید تا پزشک بتوانید به درستی شرایط را بررسی و راه حل مناسب را تجویز نماید.
- به خاطر سپردن اطلاعات لازم: پس از رفع علائم و اثرات برخورد با گیاه سمی آپارتمانی، بهتر است نام گیاهانی که به آنها حساسیت داشته‌اید را یادداشت نمایید تا اگر جایی با آنها برخورد داشتید از تماس مجدد خودداری کنید. همچنین اقدامات لازم برای بعد از تماس با هر نوع گیاه سمی آپارتمانی را به خاطر بسپارید و اگر از این گیاه در خانه نگهداری می‌کنید، تمام نکات پیشگیرانه را رعایت نمایید.
توجه داشته باشید حتی اگر علائم شدیدی را تجربه نکردید و با شستشوی محل تماس و گذشت زمان علائم از بین رفت، باز هم بهتر است مشکل پیش آمده را با یک پزشک مطرح کنید و توصیه های لازم را دریافت نمایید.
نتیجه گیری
انواع گیاه سمی آپارتمانی با وجود خطراتی که ممکن است برای افراد داشته باشند، بسیار زیبا و دوست داشتنی هستند و بسیاری افراد آن ها را در خانه خود نگه می‌دارند. داشتن اطلاعات کافی درباره گیاهان سمی و رعایت دستورالعمل های مراقبتی از آن ها، می‌تواند به جلوگیری از حوادث ناخوشایند و حفظ سلامتی افراد کمک کند. در هنگام خرید و نگهداری گیاهان آپارتمانی، با دقت و احتیاط عمل کنید و تمام اطلاعات لازم درباره گونه گیاهی که خریداری می‌کنید را از فروشنده بپرسید.
سوالات متداول
1- چه علائمی نشان می‌دهد که شخص با گیاه سمی آپارتمانی در تماس بوده است؟
علائمی که نشان می‌دهد شخص با گیاه سمی آپارتمانی در تماس بوده است عبارتند از: خارش و تحریک پوست، قرمزی و تورم در محل تماس، سوزش یا التهاب چشم، سرفه، عطسه، تنگی نفس، سردرد، تهوع، استفراغ و اسهال. در صورت تجربه هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
2- آیا همه گیاهان سمی آپارتمانی برای همه افراد مضر هستند؟
خیر، همه گیاهان سمی آپارتمانی برای همه افراد مضر نیستند. اثرات گیاهان سمی بر افراد به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله نوع گیاه سمی، میزان تماس با آن، حساسیت فرد به مواد سمی، سن و وضعیت سلامتی فرد.
بعضی افراد ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به مواد سمی داشته باشند و حتی با تماس کوتاهی با گیاه سمی نشانه های آلرژیک را تجربه کنند. افرادی که دارای بیماری های تنفسی مزمن، آسم، یا حساسیت شدید هستند نیز ممکن است بیشتر به گیاهان سمی آپارتمانی حساسیت نشان دهند.
3- آیا گیاهان سمی آپارتمانی برای حیوانات خانگی هم مضر هستند؟
بله، برخی گیاهان سمی آپارتمانی می‌توانند برای حیوانات خانگی مضر باشند. برخی گیاهان حاوی ترکیباتی هستند که می‌تواند برای حیوانات سمی باشد، به خصوص اگر حیوانات آن ها را بخورند. برخی از علائمی که ممکن است در حیوانات خانگی پس از تماس با گیاه سمی آپارتمانی دیده شوند عبارتند از: تهوع و استفراغ، اسهال، خارش و التهاب پوست، دشواری تنفس، تغییر در ضربان قلب و تشنج.
